Η αθηναϊκή τριήρης ΚΛΙΚ
ΘΕΩΡΙΚΑ
Τα θεωρικά ήταν χρήματα που πρόσφερε η Αθήνα στους άπορους πολίτες της, προκειμένου να παρακολουθούν τις θεατρικές παραστάσεις που οργανώνονταν στη διάρκεια των μεγάλων εορτών της.
Ο Διοφάντης και ο Εύβουλος θεωρούνται ότι εισήγαγαν το μέτρο αυτό, το οποίο χρονολογικά πρέπει να ανήκει γύρω στο 350 π.Χ., μετά το Συμμαχικό πόλεμο.
Σε περιόδους ειρήνης το κεφάλαιο για τα θεωρικά προερχόταν από έναν τακτικό μερισμό, πιθανόν όμως και από πλεόνασμα των εσόδων της πόλης. Το ποσό που συγκεντρωνόταν γι' αυτό το σκοπό πλεόναζε, ώστε να χρηματοδοτούνται και άλλες εργασίες.
Υπεύθυνος για τη διαχείριση των χρημάτων των θεωρικών οριζόταν ο ταμίας, που ήταν αιρετός και είχε το δικαίωμα επανεκλογής. Στις αρμοδιότητές του ήταν και η συνεργασία με τη Βουλή για τον έλεγχο των παλαιότερων οικονομικών επιτροπών διαχείρισης των χρημάτων που προορίζονταν για τα θεωρικά. Εξαιτίας των παραπάνω ο ταμίας ήταν αρκετά ισχυρός.
οι περσικοι πολεμοι
View more PowerPoint from skabardon
|
Ταξίδι στην αρχαία Ελλάδα View more PowerPoint from Γρηγόρης Ζερβός 
αρχαίο θέατρο
|
Ο Δίσκος της Φαιστού
Ο Δίσκος της Φαιστού είναι ένα αρχαιολογικό εύρημα από την Μινωική πόλη της Φαιστού στη νότια Κρήτη και χρονολογείται πιθανώς στον 17ο αιώνα π.Χ.. Αποτελεί ένα από τα γνωστότερα μυστήρια της αρχαιολογίας, αφού ο σκοπός της κατασκευής του και το νόημα των όσων αναγράφονται σε αυτόν παραμένουν άγνωστα.
Ο δίσκος ανακαλύφθηκε στις 3 Ιουνίου 1908 από τον Ιταλό αρχαιολόγο Λουΐτζι Περνιέ και φυλάσσεται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Ανακάλυψη Ο δίσκος της Φαιστού ανακαλύφθηκε στο υπόγειο του δωματίου XL-101 του Μινωικού παλατιού της Φαιστού, κοντά στην Αγία Τριάδα, στη νότια Κρήτη. Ο Ιταλός αρχαιολόγος Luigi Pernier ανάκτησε αυτό τον εντυπωσιακά άθικτο "δίσκο", περίπου 15 εκατ. στη διάμετρο και ομοιόμορφα μόλις πάνω από 1 εκατ. στο πάχος, στις 3 Ιουλίου 1908. Περιγραφή Ο δίσκος είναι φτιαγμένος από πηλό. Η μέση διάμετρός του είναι 16 εκατοστά και το μέσο πάχος του 2.1 εκατοστά. Στις δύο όψεις του βρίσκονται 45 διαφορετικά σύμβολα, πολλά από τα οποία αναπαριστούν εύκολα αναγνωρίσιμα αντικείμενα, όπως ανθρώπινες μορφές, ψάρια, πουλιά, έντομα, φυτά κ.α. Συνολικά υπάρχουν 241 σύμβολα, 122 στην 1η πλευρά και 119 στη 2η, τοποθετημένα σπειροειδώς. Τα σύμβολα είναι χωρισμένα σε ομάδες με τη χρήση μικρών γραμμών που κατευθύνονται προς το κέντρο του δίσκου. Προσπάθειες αποκρυπτογράφησης Ο δίσκος έχει κεντρίσει τη φαντασία πολλών αρχαιολόγων, επαγγελματιών και μη, και έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες αποκρυπτογράφησής του. Έχουν προταθεί πάρα πολλές ερμηνείες του κειμένου του, όπως ότι πρόκειται για προσευχή, για τη διήγηση μίας ιστορίας, για ένα γεωμετρικό θεώρημα, για ημερολόγιο κ.α.. Παρόλα αυτά η επιστημονική κοινότητα δεν έχει αποδεχθεί καμία από τις προτεινόμενες αποκρυπτογραφήσεις και ο δίσκος παραμένει ένα άλυτο μυστήριο. 
|
| ΜΙΚΡΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΑ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ |
Online: Το εκπαιδευτικό λογισμικό του Υπουργείου Παιδείας για τo μαθήμα της Ιστορίας
|
| ΦΥΛΛΟ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥ |
| ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟ |
| Γλυπτική της κλασικής περιόδου του 5ου αι. π.Χ. |
| ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ |
ΕΝΟΤΗΤΑ 3 : ΚΛΑΣΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ
|
Ο ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
Ο ΧΡΥΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ (5oς αι. . Πχ)
20. Η Αθηναϊκή Ηγεμονία - Η Αθήνα γίνεται η πιο ισχυρή πόλη 21. Το πολίτευμα και η κοινωνία της Αθήνας στα χρόνια του Περικλή 22. Η καθημερινή ζωή και η εκπαίδευση στην Αθήνα 23. Ο «χρυσός αιώνας» της τέχνης 24. Η Αθήνα γίνεται τα «σχολείο της Ελλάδας» Ο πελοποννησιακός πόλεμος 25. Αιτίες κι αφορμές του πολέμου 26. Οι κυριότερες φάσεις του πολέμου 27.Η ηγεμονία της Σπάρτης Η θηβαϊκή ηγεμονία 28. η Θήβα και η Βοιωτική συμμαχία 29. Η ηγεμονία της Θήβας Μακεδονία 30. Η Μακεδονία η νέα ελληνική δύναμη 31. Ο Αλέξανδρος καταλαμβάνει Μ. Ασία κι Αίγυπτο 32. Η πορεία προς την Ινδία και το τέλος της εκστρατείας 33. Ο θάνατος του Αλέξανδρου |
Ιστορική γραμμή
|
|
1.ΙΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΙΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Το περσικό κράτος Στα τέλη του 6ου αι. οι Πέρσες έφτιαξαν μια τεράστια αυτοκρατορία, αφού κατέλαβαν όλους τους γειτονικούς λαούς. Αρχηγός του κράτους ήταν ο Μεγάλος Βασιλιάς. Για να διοικείται καλύτερα το χώρισαν σε (20) μεγάλες περιφέρειες, τις σατραπείες , τις οποίες διοικούσε ο σατράπης.
Αιτίες ιωνικής επανάστασης Οι ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας επαναστάτησαν εναντίον των Περσών το 499 πΧ. γιατί :
Η επανάσταση Ζήτησαν βοήθεια από την Ελλάδα γιατί δεν είχαν ισχυρό στρατό. Βοήθεια έστειλαν μόνο η Αθήνα και η Ερέτρια. Στην αρχή η επανάσταση είχε επιτυχίες, στο τέλος όμως οι Πέρσες τους νίκησαν το 494 πΧ (σε μάχη κοντά στο νησί Λάδη) Αποτελέσματα και
|
|
Α' ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΠΕΡΣΩΝ
Α' εκστρατεία 492 π.Χ
Αιτίες Οι Πέρσες ήθελαν να κυριαρχήσουν στις χώρες γύρω από το Αιγαίο Πέλαγος, για να εκμεταλλεύονται τα κέρδη από το εμπόριο και να επεεπεκταθούν προς την Ετρώπη. Γι' αυτό το λόγο ήρθαν σε σύγκρουση με τους Έλληνες. Σαν αφορμή πρόβαλλαν τη βοήθεια που έστειλαν Αθηναίοι κι Ερετριείς στις ιωνικές πόλεις. Τα γεγονότα Έτσι το 492πΧ ο Δαρείος στέλνει το στρατηγό του Μαρδόνιο με μεγάλο στρατό για να τις τιμωρήσει. Ο Μαρδόνιος πέρασε στη Μακεδονία, ο στόλος όμως που τον ακολουθούσε από τη θάλασσα καταστράφηκε από τρικυμία στο ακρωτήριο Άθως. Αποτέλεσμα Έτσι ο Μαρδόνιος επέστρεψε στην Περσία , είχε υπότάξει όμως τη Μακεδονία |
|
Β' ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΠΕΡΣΩΝ 490 π.Χ
Μάχη του Μαραθώνα
Ο περσικός στρατός διασχίζει το Αιγαίο Δύο χρόνια μετά το 490 π.Χ., Δαρείος έστειλε στρατό να περάσει με πλοία το Αιγαίο με αρχηγούς τους στρατηγούς Δάτη και Αρταφέρνη. Ο περσικός στόλος αποβίβασε πολύ στρατό στην Ερέτρια και την κατέστρεψε τελείως.
Η μάχη του Μαραθώνα Μετά στρατοπέδευσαν στο Μαραθώνα. Οι Αθηναίοι ζήτησαν βοήθεια από τους Σπαρτιάτες. Οι Σπαρτιάτες όμως είπαν ότι είχαν κάποια θρησκευτική γιορτή, στην οποία έπρεπε να παρευρίσκονται όλοι, έτσι η βοήθεια που έστειλαν έφθασε μετά τη μάχη. Έτσι 10.000 Αθηναίοι και 1.000 Πλαταιείς κάτω από την ηγεσία του Αθηναίου στρατηγού Μιλτιάδη, που εφάρμοσε ένα έξυπνο στρατηγικό σχέδιο, νίκησαν τους Πέρσες, που υποχώρησαν προς τα πλοία τους κι έφυγαν. Αποτελέσματα Απέδειξαν έτσι ότι ο περσικός στρατός δεν είναι αήττητος . Επίσης αυξήθηκε σημαντικά το γόητρο της Αθήνας. Ένας Αθηναίος στρατιώτης έφτασε τρέχοντας στην Αθήνα και είπε το μεγάλο νέο. 
|
|
ΚΥΝΑΙΓΕΙΡΟΣ
Ένας από τους νεκρούς της μάχης ήταν ο Κυναίγειρος, ο αδερφός του μεγάλου τραγικού ποιητή Αισχύλου. Ενώ απέπλεαν οι πέρσες πανικόβλητοι, θέλησε να σταματήσει ένα καράβι πιάνοντας το με το ένα του χέρι. Ένας Πέρσης στρατιώτης του το έκοψε. Τότε αυτός άρπαξε το πλοίο με το άλλο χέρι. Όταν του το έκοψαν κι αυτό βούτηξε με τα δόντια το καράβι. Τότε τον αποκεφάλισαν.
Γ' ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ ΠΕΡΣΩΝ 480 - 479 π.Χ
ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ
Η μεγάλη περσική στρατιά Δέκα χρόνια μετά την ήττα στο Μαραθώνα, οι Πέρσες πραγματοποίησαν το 480π.Χ. νέα, μεγαλύτερη εκστρατεία εναντίον των Ελλήνων. Τόσο μεγάλη στρατιά οι άνθρωποοι εκείνης της εποχής δεν είχαν ξαναδεί. Αρχηγός της εκστρατείας αυτή τη φορά ήταν ο ίδιος ο βασιλιάς των Περσών, ο Ξέρξης, γιος του Δαρείου.
Το συνέδριο της Κορίνθου Οι Έλληνες, επειδή φοβόντουσαν μια νέα περσική επίθεση είχαν αποφασίσει σε συνέδρι στην Κόρινθο, ήδη από το 481πΧ να αντιμετωπίσουν ενωνένοι τον περσικό κίνδυνο. Η μάχη στις Θερμοπύλες Ο Ξέρξης με το στρατό του προχωρά μέσα από τη Θράκη και τη Μακεδονία προς το νότο , ενώ τον ακολουθεί ο στόλος. Οι Έλληνες αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν στα στενά των Θερμοπυλών τον περσικό στρατό με αρχηγό το Λεωνίδα. . Ο ελληνικός στόλος , για να εμποδίσει αποβίβαση του περσικού στόλου, πλέει στο ακρωτήρι Αρτεμίσιο της Εύβοιας. 3.σπάρτη View more PowerPoint from Kvarnalis75 |
η μαχη των θερμοπυλων View more PowerPoint from kostas165 |
ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ
|
Η ναυμαχία στη Σαλαμίνα Ο Ξέρξης φτάνει στην Αθήνα και τη βρίσκει άδεια . Τα γυναικόπαιδα κι οι ηλικιωμένοι είχαν μεταφερθεί στα γύρω νησιά, ενώ οι άντρες ήταν στα πλοία. Ο ελληνικός στόλος παρέσυρε τον περσικό στα στενά της Σαλαμίνας κι εκεί έγινε η μεγάλη σύγκρουση μετά από πρόταση του Αθηναίου Θεμιστοκλή . Μετά από ορμητική επίθεση ο ελληνικός στόλος κατετρόπωσε τον περσικό. Η Μάχη στις Πλαταιές Ο Ξέρξης εγκατέλειψε την Ελλάδα. Άφησε το στρατηγό Μαρδόνιο να συνεχίσει τον πόλεμο.Ο περσικός στρατός πέρασε το χειμώνα στη Θεσσαλία. Μετά ο Μαρδόνιος πρότεινε στους Αθηναίους να παραδοθού. Αυτοί αρνήθηκαν και τότε ο περσικός στρατός εισέβαλε για 2η φορά στην Αθήνα , την οποία και πάλι βρήκε έρημη. Στη συνέχεια βάδισε στις Πλαταιές κι εκεί δόθηκε αποφασιστική μάχη. Οι Έλληνες, με αρχηγό το Σπαρτιάτη στρατηγό Παυσανία, νίκησαν (479πΧ.). Η ναυμαχία της Μυκάλης Την ίδια μέρα ο ελληνικός στόλος νίκησε τα απομεινάρια του περσικού στόλου στα ανοιχτά της Μυκάλης (Ακρωτήριο της Σάμου) Οι Πέρσες έπαψαν ν' αποτελούν κίνδυνο για τους Έλληνες Τα αποτελέσματα των περσικών πολέμων:
|
ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ
|
ΕΝΟΤΗΤΑ 2: ΑΡΧΑΪΚΑ ΧΡΟΝΙΑ
7. ΟΙ ΔΕΣΜΟΙ ΠΟΥ ΕΝΩΝΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
8. Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΪΚΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ
|
6. ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΑ
9. ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
|
ΠΗΓΗ:http://10d1t.weebly.com/iotasigmatauomicronrhoiotaalpha/4
Η ΣΠΑΡΤΗ
10. κοινωνία και πολίτευμα 11. Η ζωή στην πόλη της Σπάρτης
σπάρτηMore PowerPoint presentations from MAD VALIA 
|
α 48 - Η Σπάρτη View more PowerPoint from Τσιλιμίγκρας Ιωάννης |
Η ΑΘΗΝΑ
αθήναMore PowerPoint presentations from MAD VALIA 13. ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΑ
14. Ο ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΝΕΙ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
|
ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ
13α. ΠΕΙΣΙΣΤΡΑΤΟΣ
αθηνα πορεία προς τη δημοκρατία View more PowerPoint from Κατερίνα 
|
ΚΟΔΡΟΣ
O τελευταίος βασιλιάς της Αθήνας
O Κόδρος ήταν γιος του Μέλανθου του ιδρυτή της δυναστείας των Μεδοντίδων, απόγονος του Δευκαλίωνα και του Έλληνα. Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση ο Κόδρος ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της Αθήνας. Κατά την διάρκεια της βασιλείας του Κόδρου, οι Δωριείς στη Πελοπόννησο περνούσαν μια εποχή ξηρασίας και προσπαθώντας να βρουν διέξοδο αποφάσισαν να καταλάβουν την ευημερούσα Αττική. Μια ισχυρή δωρική δύναμη υπό την αρχηγία του Αλήτη από την Κόρινθο και του Αλθαιμένη από το Άργος, εισέβαλλε στην Αττική. Πριν εξτρατεύσουν είχαν ζητήσει χρησμό από το μαντείο των Δελφών που τους είχε προφητεύσει ότι θα καταλάμβαναν την Αθήνα αρκεί να μη σκότωναν το βασιλιά της.
Κάποιος Κλεόμαντις από τους Δελφούς είπε τα σχετικά νέα στους Αθηανίους. Ο Κόδρος αποφάσισε να θυσιαστεί. Μεταμφιέσθηκε σε χωρικό, ντύθηκε με μερικά κουρέλια και κάνοντας πως μαζεύει ξύλα πλησίασε το στρατόπεδο των Δωριαίων. Εκεί δημιούργησε ένα επεισόδιο με δύο στρατιώτες, κατάφερε και σκότωσε τον ένα με το δρεπάνι που κρατούσε αλλά ο άλλος τον σκότωσε Οι Αθηναίοι έστειλαν κήρυκα στο στρατόπεδο των Δωριαίων ζητώντας τον νεκρό βασιλιά για να τον θάψουν. Όταν οι Δωριείς κατάλαβαν τι είχε συμβεί, έφυγαν από την Αθήνα και αποσύρθηκαν στη Μεγαρίδα. Στον Κλεόμαντι και στους απογόνους του οι Αθηναίοι παραχώρησαν παντοτινή σίτηση στο Πρυτανείο. Αυτή η παράδοση για πολλούς ιστορικούς συνδέεται με τις μετακίνησεις των ελληνικών φύλων τον 11 αιώνα π.χ αλλά και με την κατάργηση του θεσμού της βασιλείας και της συγκεντρωτικής εξουσίας όπως είχε διαμορφωθεί στα μυκηναικά χρόνια. Όπως και η παράδοση της διαδοχής του Κόδρου από τους γιους του συνδέεται με τη μετανάστευση των Ιώνων στη Μικρά Ασία. Μετά τον θάνατο του Κόδρου, οι γιοι του Μέδων και Νηλεύς, μάλωσαν για την διαδοχή και λύση πάλι την έδωσε το μαντείο των Δελφών. Ο Μέδων έγινε ισόβιος αιρετός άρχοντας της Αθήνας, ενώ ο Νηλεύς επικεφαλής Αθηναίων, Θηβαίων και άλλων ίδρυσαν την Μίλητο μια από τις πιο σπουδαίες Ιωνικές πόλεις στην απέναντι ακτή του Αιγαίου. Στα χρόνια της Αθηναικής δημοκρατίας, από τους άρχοντες τρεις είχαν ξεχωριστούς τίτλους, ο άρχων Επώνυμος, από το όνομα του οποίου έπαιρνε το όνομα η χρονιά , ο άρχων Βασιλεύς και ο άρχων Πολέμαρχος. Οι άλλοι έξι είχαν το τίτλο του νομοθέτη.
Η παράδοση για το βασιλιά Κόδρο ήταν πολύ σημαντική για τους Αθηναίους. Μετά τη νίκη του Μαραθώνα ανάμεσα σε άλλα αφιερώματα που έστειλαν στους Δελφούς ήταν και ένα άγαλμα του Κόδρου, έργο του Φειδία. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι ακόμη και στην εποχή του, οι Αθηναίοι έδειχναν το μέρος στην περιοχή του Ιλισού που υποτίτεται ότι είχε σκοτωθεί ο Κόδρος.
ΕΝΟΤΗΤΑ:1 ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΔΩΡΙΕΩΝ
|
Geometrika Xronia Ist D View more PowerPoint from GIA VER 
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
http://4dim-aridaias.pel.sch.gr/sites/games/istoria/istoria4/istoria.htm
ΚΛΙΚ ΚΑΙ ΔΕΣ http://gregzer.wikispaces.com/file/view/%CE%93%CE%B5%CF%89%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AC+%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1.swf |
|
Αποικίες
|
2. Οι Έλληνες δημιουργούν αποικίες
(Α’ ελληνικός αποικισμός 11ος - 10 ος αι. πΧ) Ερωτήσεις 1. Για ποιους λόγους τα ελληνικά φύλα έφυγαν από τον τόπο τους; 2. Σε ποιες περιοχές μετανάστευσαν; 3. Πώς ήταν η ζωή τους στις νέες τους πατρίδες; 
|
Οι Έλληνες δημιουργούν αποικίες View more PowerPoint from dimi82 |
Η ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
|
η ποίηση και η θρησκεία των ελλήνων View more PowerPoint from Anastazzzia |
ΟΙ ΔΩΔΕΚΑ ΘΕΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ
Οι θεότητες που κατά παράδοση αποτελούσαν το δωδεκάθεο είναι:
Ο Δίας ή Ζεύς: ο πατέρας των Θεών και ο σπουδαιότερος από αυτούς. Υπήρξε ανέκαθεν μετεωρολογικός θεός, ελεγκτής της αστραπής, του κεραυνού και της βροχής γι’ αυτό και ο θρόνος του βρισκόταν στην ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου. Σύμβολο κυριαρχίας του ήταν ο κεραυνός. Ήταν επίσης προστάτης των ταξιδευτών εξ ου και η προσφώνηση Ξένιος Δίας. Γυναίκα του υπήρξε η Ήρα που ήταν και αδερφή του. Μαζί της απέκτησε παιδιά όπως την Ήβη, τον Άρη, την Ειλείθυια (θεά των τοκετών) και πιθανώς τον Ήφαιστο. Η Ήρα: ήταν θεά του γάμου και προστάτιδα των γυναικών. Αδερφή και σύζυγος του Δία. Συχνά η Ήρα περιγραφόταν ή απεικονιζόταν κρατώντας ένα σκήπτρο ως σύμβολο κυριαρχίας ή έχοντας στα χέρια της ένα ρόδι. Άλλα γνωστά σύμβολα της Ήρας ήταν το παγώνι, ο κούκος και διάφορα λουλούδια ή φυτά που συμβόλιζαν την ευλογία της φύσης. Ο Ποσειδώνας: ήταν ο θεός της θάλασσας, των ποταμών, των πηγών και γενικά του υγρού στοιχείου. Παρουσιάζεται και ως υπεύθυνος για γεωλογικά φαινόμενα όπως τους σεισμούς. Ως σύμβολο είχε την τρίαινα με την οποία μπορούσε να δημιουργεί τόσο τρικυμίες όσο και να ηρεμεί τα νερά. Ταξίδευε με το χρυσό του άρμα πάνω στα κύματα, που άνοιγαν χαρούμενα στο πέρασμά του ενώ γύρω του έπαιζαν δελφίνια. Ήταν γιος του Κρόνου και της Ρέας και αδερφός του Δία ενώ η γυναίκα του ήταν η Νηρηίδα Αμφιτρίτη. Η Δήμητρα: ήταν η θεότητα της καλλιέργειας δηλαδή της γεωργίας, αλλά και της ελεύθερης βλάστησης, του εδάφους και της γονιμότητας αυτού. Ήταν κόρη του Κρόνου και της Ρέας και αδερφή του Δία, του Ποσειδώνα, της Ήρας και της Εστίας. Σύμβολά της ήταν το στάχυ, οι γερανοί, ο νάρκισσος, η μυρτιά και ο κρόκος. Η Δήμητρα και η κόρη της Περσεφόνη έχουν συνδέσει το όνομά τους με τα Ελευσίνια μυστήρια. Πολλές γιορτές ήταν αφιερωμένες προς τιμήν της όπως τα Θεσμοφόρια και τα Καλλιγένεια. Η Εστία: ήταν η θεά της εστίας, της οικογένειας και της οικογενειακής ζωής. Δεν είχε δημόσια λατρεία αλλά οι βωμοί της υπήρχαν σε κάθε οικογενειακή εστία και λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία στο σπιτικό. Ήταν η μεγαλύτερη κόρη της Ρέας και του Κρόνου. Η Εστία ορκίστηκε να παραμείνει για πάντα παρθένα και αρνήθηκε τα καλέσματα του Ποσειδώνα και του Απόλλωνα. Μια φορά κινδύνευσε να βιαστεί από τον Πρίαπο, έναν ελάσσονα θεό της γονιμότητας, αλλά σώθηκε από το γκάρισμα ενός γαϊδάρου. Αρχικά εντασσόταν στους Δώδεκα Ολύμπιους αλλά αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Διόνυσο. Έπειτα, φρόντιζε την ιερή φωτιά στον Όλυμπο. Η Αφροδίτη: ήταν η θεά του έρωτα και της ομορφιάς. Σύμφωνα με τον Ησίοδο, η Αφροδίτη γεννήθηκε στα ανοιχτά των Κυθήρων από τον αφρό που δημιούργησαν τα γεννητικά όργανα του Ουρανού πέφτοντας στη θάλασσα μετά τον ακρωτηριασμό του από τον Κρόνο. Με τη βοήθειά του ταξίδεψε στον απέραντο Ωκεανό και κατευθύνθηκε στην ακτή της Πάφου στην Κύπρο. Η θεά καλλωπίστηκε από τις θεραπαινίδες Ώρες και μεταφέρθηκε στον Όλυμπο όπου παρουσιάστηκε στον Δία και τους υπόλοιπους θεούς. Είχε πολυτάραχη ερωτική ζωή, με σύζυγό της τον Ήφαιστο και εραστές της τους Άρη, Ποσειδώνα, Ερμή, Άδωνη και Αγχίση. Η Αφροδίτη είχε τεράστια δύναμη και επιρροή πάνω σε όλους τους θνητούς και θεούς εκτός από την Εστία, την Αθηνά και την Άρτεμις. Ο Απόλλωνας: ήταν ο θεός της μουσικής και του χορού, της μαντικής τέχνης, της ηθικής τάξης και της λογικής. Γεννήθηκε από τον θεό Δία και τη θεότητα Λητώ. Η επίκλησή του «Δήλιος» σημαίνει όχι μόνο ότι γεννήθηκε στη Δήλο αλλά και ότι κάνει τα πάντα δηλά και ορατά. Ως θεότητα σχετίζεται με τη Νεότητα και το Κάλλος επειδή ως Ήλιος ξεπροβάλλει αιωνίως νέος την κάθε αυγή. Σχετίζεται επίσης με την Ιατρική και την Θεραπευτική επειδή το ηλιακό φως χαρίζει υγεία και αυξάνει τα θεραπευτικά φυτά, με τη Μουσική και με την κάθε είδους εικαστική δημιουργία (θεός Μουσηγέτης, κύριος των Μουσών). Ιερά φυτά του η δάφνη, η οποία ήταν νύμφη κόρη του ποταμού Πηνειού και αγάπησε ο θεός χωρίς όμως ανταπόκριση από την πλευρά της. Η Δάφνη, μετά από θερμή επίκληση στη Γαία, μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό για να μην την βρεί ο Απόλλωνας, ο οποίος όμως την τίμησε κάνοντάς την το γνωστότερό του φυτό. Ο θεός Απόλλωνας είχε επίσης ως ιερό φυτό τον Υάκινθο. Ο Υάκινθος υπήρξε πρίγκιπας της Σπάρτης, τον οποίο ερωτεύτηκε ο Απόλλων. Ενώ η δύο εραστές έπαιζαν με ένα χρυσό δίσκο, ο Ζέφυρος, θεός του δυτικού ανέμου, που επίσης ήταν ερωτευμένος με τον νέο, φύσηξε και χτύπησε θανατηφόρα τον πανέμορφο Υάκινθο. Τότε ο Απόλλων από το αίμα του ερωμένου του έφτιαξε το Ιερό του φυτό. Άλλα ιερά του σύμβολα ήταν ο τρίπους, η κιθάρα και το τόξο ή βέλος. Ο Άρης: ήταν ο θεός του πολέμου και της μάχης. Ήταν γιος του Δία και της Ήρας και αδερφή του ήταν η Έριδα. Στους μύθους ο Άρης εμφανίζεται πολεμοχαρής και προκλητικός και εκπροσωπεί την παρορμητική φύση του πολέμου. Είχε δύο γιούς, τον Δείμο και τον Φόβο από την Αφροδίτη, οι οποίοι τον συνόδευαν πάντα στο πεδίο των μαχών. Ο θεός Άρης φέρεται να έλαβε μέρος στο πόλεμο της Τροίας με το μέρος των Τρώων. Από τους γιούς και τις κόρες του, ο Άρης έγινε πρόγονος ονομαστών προσώπων όπως του Ατρέα, του Αγαμέμνονα, του Μενέλαου, της Ηλέκτρας, του Ηρακλή, του Κάδμου, των Διοσκούρων της Ωραίας Ελένης και άλλων ακόμη και του θεού Ασκληπιού από τον Φλεγύα που είχε κόρη την Κορωνίδα μητέρα του Ασκληπιού. Σύμβολά του η ασπίδα και η περικεφαλαία. Η Άρτεμις: ήταν η θεά του κυνηγιού, των ζώων, της άγριας φύσης και της γονιμότητας. Η Άρτεμις ήταν δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, κόρη του Δία και της Λητούς. Πανέμορφη και πανέξυπνη. Είχε από πολύ νωρίς κερδίσει την εκτίμηση των άλλων θεών. Ήδη από τα τρία της χρόνια είχε συγκεκριμένες απαιτήσεις, που αφορούσαν την ενδυμασία της, τον εξοπλισμό της και την ακολουθία της στην πιο αγαπημένη της ενασχόληση, το κυνήγι. Ο Δίας τη θαύμαζε για την επιμονή της και, λόγω της ευστροφίας της, της έτρεφε πολύ μεγάλη αγάπη και ικανοποιούσε όλες της τις επιθυμίες. Ένα από τα πρώτα πράγματα που ζήτησε η Άρτεμις σαν δώρο από τον πατέρα της ήταν η αιώνια αγνότητα και παρθενία. Αφοσιωμένη στο κυνήγι και τη φύση, αδιαφόρησε για τις χαρές του γάμου και τις απολαύσεις του έρωτα. Με επιβολή και αυστηρότητα απαίτησε την αθωότητα και την παρθενικότητα όχι μόνο του εαυτού της, αλλά και των Νυμφών που την περιστοίχιζαν κι επίσης αυτών που με τις υπηρεσίες τους την τιμούσαν. Η Άρτεμις ήταν μια θεά αμείλικτη που ποτέ σχεδόν δε συγχωρούσε. Οποιαδήποτε παρατυπία σε βάρος της, οποιαδήποτε παρέκκλιση από τα πιστεύω της και τις αρχές της άξιζε την τιμωρία της. Τα θανατηφόρα της βέλη στόχευαν διαρκώς θνητούς, θεούς και ήρωες που παρέβλεπαν την ύπαρξή της ή αμελούσαν τις αρχές και τη λατρεία της. Οι αρχαίοι Έλληνες πραγματικά τη θαύμαζαν. Τη φαντάζονταν ψηλή, με ευγενική ομορφιά, αγέρωχη κορμοστασιά και περήφανο περπάτημα. Η Αθηνά: ήταν η θεά της σοφίας, των τεχνών και της χειροτεχνίας και του σώφρονος πολέμου. Ήταν η αγαπημένη κόρη του Δία. Μητέρα της ήταν η Μήτις, πρώτη σύζυγος του Δία, την οποία κατάπιε φοβούμενος ότι θα γεννούσε ένα γιο ισχυρότερο από τον ίδιο. Αργότερα, ο Δίας άρχισε να υποφέρει από πονοκεφάλους και κάλεσε τον Ήφαιστο να τον βοηθήσει. Τότε ο Ήφαιστος με ένα μεγάλο σφυρί χτύπησε το κεφάλι του Δία και πετάχτηκε η Αθηνά πάνοπλη, φορώντας περικεφαλαία και κρατώντας μια ασπίδα. Βλέποντας τον Δία, τα πέταξε στα πόδια του, δείγμα αναγνώρισής του ως υπέρτατου θεού. Η Αθηνά δεν είχε κανένα ερωτικό δεσμό και συμβόλιζε την αιώνια παρθενία. Με το επίθετο παρθένος λατρευόταν στον ναό του Παρθενώνος. Μόνο μια φορά ο Ήφαιστος προσπάθησε να την προσεγγίσει και χώθηκε στην αγκαλιά της. Η θεά απέκρουσε το πάθος του, ο Ήφαιστος όμως πρόλαβε να αφήσει το σπέρμα του πάνω στο μηρό της. Η Αθηνά γεμάτη αηδία σκούπισε το πόδι της με ένα κομμάτι μαλλί και το πέταξε στη γη. Από το κομμάτι αυτό και τη βοήθεια της Γαίας, γεννήθηκε ο Εριχθόνιος. Ο Ήφαιστος: ήταν ο θεός της φωτιάς, της μεταλλουργίας και προστάτης των τεχνιτών. Ήταν επίσης ο κατασκευαστής των όπλων των θεών. Ήταν γιος του Δία και της Ήρας ενώ κατά τον Ησίοδο παρουσιάζεται ως τέκνο μόνο της Ήρας από παρθενογένεση. Γεννήθηκε άσχημος και παραμορφωμένος, τόσο που η Ήρα από τη ντροπή της τον πέταξε από τον Όλυμπο. Το βρέφος έπεσε στη θάλασσα, όπου τον περιμάζεψαν και τον ανέθρεψαν η Θέτις και η Ευρυνόμη. Μόλις μεγάλωσε, ο Ήφαιστος άνοιξε το πρώτο του σιδηρουργείο στο βυθό του Αιγαίου, σφυρηλατώντας εκεί όμορφα αντικείμενα για τις δυο θεότητες. Η Ήρα, κάποια φορά, ζήλεψε τα κοσμήματα που φορούσε η Θέτις και όταν ανακάλυψε ότι τα είχε φιλοτεχνήσει ο ίδιος της ο γιος που είχε περιφρονήσει, πήγε, τον πήρε μαζί της, του έδωσε για γυναίκα του την Αφροδίτη και του προσέφερε στον Όλυμπο ένα σιδηρουργείο με 20 φυσερά. Ο Ερμής: ήταν ο αγγελιοφόρος των θεών, προστάτης του εμπορίου, των ταξιδιωτών αλλά και των ληστών. Λειτουργεί ως μεσάζοντας μεταξύ των θεών και των ανθρώπων, ενώ επιτελεί και το λειτούργημα του ψυχοπομπού, δηλαδή οδηγεί τις ψυχές των νεκρών στον Άδη. Είναι από τις θεότητες που χρησιμοποιούν τη Νύχτα για τις δραστηριότητές τους και για αυτό θεωρείται πως έχει πολύ καλή σχέση με τη Σελήνη. Μάλιστα αναφέρεται ότι το βράδυ που έκλεψε τα ιερά βόδια του Απόλλωνα, μόλις την τέταρτη μέρα από τη γέννησή του, η Σελήνη βγήκε δυο φορές, για να τον διευκολύνει στη μετακίνησή του από την Πιερία μέχρι τα όρη της Κυλλήνης. Σύμβολά του είναι το κηρύκειο και τα φτερωτά σανδάλια. Κατά τόπους το δωδεκάθεο άλλαζε και στη θέση της Εστίας τοποθετούνταν ο Πλούτωνας (Άδης) ενώ στη θέση της Δήμητρας ο Διόνυσος. Ο Πλούτωνας ή Άδης: ήταν ο κυρίαρχος θεός στον κάτω κόσμο, το αόρατο βασίλειο που πηγαίνουν οι νεκροί όταν αφήνουν τον επίγειο κόσμο. Ήταν γιος των τιτάνων Κρόνου και Ρέας και αδερφός του Δία, του Ποσειδώνα, της Ήρας, της Δήμητρας και της Εστίας. Σύμβολό του είχε ένα κράνος που έκανε αόρατο όποιον το φορούσε. Το όπλο του ήταν το δίκρανο, με το οποίο διέλυε ό,τι βρισκόταν στο δρόμο του. Ο Άδης, μετά από τέχνασμα, πήρε για σύζυγό του την Περσεφόνη, κόρη της Δήμητρας, μια ιστορία που συνέδεσε τα αρχαία Ελευσίνια Μυστήρια με το πάνθεον των Ολύμπιων θεών. Ο Άδης κυβερνούσε τους νεκρούς, βοηθούμενος από δαίμονες επί των οποίων είχε απόλυτη εξουσία. Απαγόρευε αυστηρά στους υποτελείς του να φύγουν από την περιοχή του και οργιζόταν αν κάποιος προσπαθούσε να διαφύγει, (να επανέλθει στη ζωή), ή αν κάποιος προσπαθούσε να του αφαιρέσει ότι του ανήκε. Ο Διόνυσος: ήταν ο θεός του κρασιού και των σαρκικών απολαύσεων. Η λατρεία του σχετιζόταν με τους εορτασμούς της βλάστησης, της γονιμότητας και της ιερής τρέλας που προκύπτει από τη πόση του οίνου. Ήταν γιος του Δία και της Σεμέλης, κόρη του Κάδμου. Η ολοκλήρωση της κύησής του έγινε στον μηρό του Δία, όταν το παλάτι που κατοικούσε η μητέρα του πήρε φωτιά. Κατά τη μυθολογία, ο Διόνυσος διασώθηκε χάρη στη παρέμβαση της Γής που άφησε έναν κισσό να τυλίξει τους κίονες του ανακτόρου. Περιπλανάται στην Αίγυπτο και τη Συρία, τρελός από το μίσος της Ήρας, μέχρι τη στιγμή που θεραπεύεται από τη Ρέα στη Φρυγία. Εκείνη του διδάσκει την τελετουργική λατρεία και ορίζει το ένδυμα του Διόνυσου και των Μαινάδων ακολούθων του. Η ακολουθία συμπληρώνεται από τους Σάτυρους και τους Σειληνούς. Το όνομά του συνδέθηκε με την αρτιότερη μορφή του ελληνικού λόγου, το δράμα και προς τιμήν του διοργανώνονταν μεγαλοπρεπείς γιορτές, όπως τα Κατ’ αγρούς Διονύσια, τα Λήναια, τα Ανθεστήρια και τα Μεγάλα Διονύσια. Έμβλημά του είχε την άμπελο, τον φαλλό, το δένδρο και το προσωπείο του αρχαίου δράματος. |
|
Μυκηναϊκός πολιτισμός View more PowerPoint from daskalogiannis |
γεωμετρικά χρόνια View more PowerPoint from daskalogiannis |
α 21 - κυκλαδικός πολιτισμός
View more PowerPoint from Τσιλιμίγκρας Ιωάννης
