Και ο Θεός έπλασε τη Μάνα", ή "Όταν ο Θεός έφτιαξε τις μαμάδες", Πάολο Κοέλιο
Ο Θεός κάλεσε τον πιο αγαπημένο Του άγγελο και του παρουσίασε ένα πρότυπο μητέρας. Στον άγγελο δεν άρεσε αυτό που είδε.
- Εργαστήκατε πολύ, Κύριε, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε, είπε ο άγγελος. Κοιτάξτε! Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει, να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει!
- Το πρόβλημα δεν είναι τα χέρια, αντέτεινε ο Θεός. Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω: ένα, για να βλέπει το παιδί της πίσω από κλειστές πόρτες και να το προστατεύει από ανοιχτά παράθυρα, ένα άλλο, για να το κοιτάζει με αυστηρότητα, όταν πρέπει να του μάθει κάτι ουσιώδες και το τρίτο, για να του δείχνει διαρκώς τρυφερότητα και αγάπη, όση δουλειά κι αν έχει εκείνη!
Ο άγγελος εξέτασε το πρότυπο της μητέρας πιο προσεκτικά.
- Κι αυτό τι είναι;
- Ένας μηχανισμός αυτοθεραπείας. Δε θα έχει χρόνο να αρρωσταίνει, θα πρέπει να ασχολείται με το σύζυγό της, με τα παιδιά, με το σπίτι.
- Νομίζω ότι πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο, Κύριε, είπε ο άγγελος. Και να επιστρέψετε στο κλασικό πρότυπο με τα δύο χέρια, τα δύο μάτια, κ.λπ.
Ο Θεός συμφώνησε με τον άγγελο. Αφού ξεκουράστηκε, μεταμόρφωσε τη μητέρα σε κανονική γυναίκα. Εξομολογήθηκε όμως στον άγγελο:
- Χρειάστηκε να της δώσω μια τόσο δυνατή θέληση, ώστε να νομίζει ότι θα έχει έξι χέρια, τρία ζευγάρια μάτια και ικανότητα αυτοθεραπείας. Αλλιώς, δε θα καταφέρει να εκπληρώσει το καθήκον της.
Ο άγγελος την εξέτασε από κοντά. Κατά τη γνώμη του, αυτή τη φορά ο Θεός είχε επιτύχει. Ξαφνικά όμως πρόσεξε ένα λάθος:
- Αδειάζει. Αναρωτιέμαι, Κύριε, μήπως βάλατε ξανά υπερβολικά πολλά πράγματα σε αυτό το πρότυπο μητέρας.
- Δεν αδειάζει. Αυτό ονομάζεται δάκρυ.
- Και σε τι χρησιμεύει;
- Για να δείχνει χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, θυμό, ενθουσιασμό.
- Κύριε, είστε μεγαλοφυΐα! αναφώνησε ο άγγελος. Ακριβώς αυτό ήταν που έλειπε, για να συμπληρωθεί το πρότυπο.
Ο Θεός πρόσθεσε με ύφος μελαγχολικό:
- Δεν το έβαλα εγώ. Όταν συναρμολόγησα όλα τα μέρη, το δάκρυ εμφανίστηκε από μόνο του.
Ο άγγελος συγχάρηκε πάλι τον Παντοδύναμο κι έτσι δημιουργήθηκαν οι μητέρες.
2η εκδοχή
Όταν ο καλός Θεός δημιουργούσε τις μητέρες, βρισκόταν στην έκτη μέρα συνεχούς δουλειάς, όταν ο άγγελος εμφανίστηκε και είπε: "Παιδεύεστε πολύ με αυτό το δημιούργημα."
Και είπε ο Θεός: " Έχεις διαβάσει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει αυτό εδώ; Πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχο αλλά όχι πλαστικό, να έχει 180 μετακινούμενα μέρη που να μπορούν να αντικαθίστανται, να κινείται πάνω σε χυμένο καφέ και σε άλλα τροφικά κατάλοιπα, να έχει ποδιά που εξαφανίζεται όταν σηκώνεται, ένα φιλί που να θεραπεύει οτιδήποτε από ένα σπασμένο πόδι μέχρι μια ερωτική απογοήτευση, και να έχει έξι ζευγάρια χέρια."
Ο άγγελος κούνησε το κεφάλι του αργά και είπε: "Έξι ζευγάρια χέρια...με κανέναν τρόπο."
"Δεν είναι τα χέρια που μου δημιουργούν προβλήματα," είπε ο Θεός. "Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που πρέπει να έχουν οι μητέρες."
"Αυτά θα υπάρχουν στο στάνταρ μοντέλο;" ρώτησε ο άγγελος.
Ο Θεός έγνεψε καταφατικά. "Το ένα ζευγάρι για να βλέπει μέσα από κλειστές πόρτες όταν αυτή ρωτάει, "Τι κάνουν τα παιδιά εκεί;" όταν ήδη αυτή ξέρει. Το άλλο ζευγάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της για να βλέπει όσα δεν μπορούσε αλλά πρέπει να ξέρει, και φυσικά ένα τρίτο ζευγάρι εδώ μπροστά για να μπορεί να βλέπει πότε ένα παιδί κάνει γκάφες και να λέει, "Καταλαβαίνω και σ' αγαπώ," χωρίς να χρειάζεται να βγάλει λέξη.
"Κύριε," είπε ο άγγελος αγγίζοντας ευγενικά το μανίκι του, "Ξεκουραστείτε τώρα. Αύριο είναι άλλη μέρα.".
"Δεν μπορώ," είπε ο Θεός. "Είμαι πολύ κοντά στο να δημιουργήσω κάτι που μοιάζει τόσο πολύ με μένα. Ήδη έχω κάνει μία πού θεραπεύει μόνη της τον εαυτό της όταν είναι άρρωστη, που μπορεί να ταΐσει μια οικογένεια έξη ατόμων με μια μπουκιά ψωμί και που μπορεί να βάλει ένα εννιάχρονο παιδί να σταθεί κάτω από το ντους."
Ο άγγελος περιτριγύρισε το μοντέλο της μητέρας πολύ αργά. "Είναι πολύ απαλή," αναστέναξε."
"Αλλά και πολύ σκληρή!" είπε ο Θεός με έμφαση. "Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να κάνει ή τι μπορεί να αντέξει μια μητέρα."
"Μπορεί να σκέφτεται;"
"Όχι μόνο σκέφτεται, αλλά μπορεί να λογικεύει και να συμβιβάζει," είπε ο Δημιουργός.
Τελικά ο άγγελος έσκυψε πάνω της άγγιξε με το δάχτυλο του το μάγουλό της. "Εδώ υπάρχει μια διαρροή," είπε. "Σας το είπα, προσπαθήσατε να τοποθετήσετε πάρα πολλά σ' αυτό το μοντέλο."
"Δεν είναι διαρροή," είπε ο Θεός. "Είναι ένα δάκρυ."
"Και σε τι χρησιμεύει;"
"Είναι για χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, μοναξιά και υπερηφάνεια."
"Είστε μεγαλοφυΐα," είπε ο άγγελος.
Ο Θεός κοίταξε μελαγχολικά, "Δεν το έβαλα
Ο Θεός κάλεσε τον πιο αγαπημένο Του άγγελο και του παρουσίασε ένα πρότυπο μητέρας. Στον άγγελο δεν άρεσε αυτό που είδε.
- Εργαστήκατε πολύ, Κύριε, δεν ξέρετε πλέον τι κάνετε, είπε ο άγγελος. Κοιτάξτε! Φιλί ειδικό, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες, έξι ζευγάρια χέρια για να μαγειρεύει, να πλένει, να σιδερώνει, να φροντίζει, να ελέγχει, να καθαρίζει. Δε θα δουλέψει!
- Το πρόβλημα δεν είναι τα χέρια, αντέτεινε ο Θεός. Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που χρειάστηκε να βάλω: ένα, για να βλέπει το παιδί της πίσω από κλειστές πόρτες και να το προστατεύει από ανοιχτά παράθυρα, ένα άλλο, για να το κοιτάζει με αυστηρότητα, όταν πρέπει να του μάθει κάτι ουσιώδες και το τρίτο, για να του δείχνει διαρκώς τρυφερότητα και αγάπη, όση δουλειά κι αν έχει εκείνη!
Ο άγγελος εξέτασε το πρότυπο της μητέρας πιο προσεκτικά.
- Κι αυτό τι είναι;
- Ένας μηχανισμός αυτοθεραπείας. Δε θα έχει χρόνο να αρρωσταίνει, θα πρέπει να ασχολείται με το σύζυγό της, με τα παιδιά, με το σπίτι.
- Νομίζω ότι πρέπει να ξεκουραστείτε λίγο, Κύριε, είπε ο άγγελος. Και να επιστρέψετε στο κλασικό πρότυπο με τα δύο χέρια, τα δύο μάτια, κ.λπ.
Ο Θεός συμφώνησε με τον άγγελο. Αφού ξεκουράστηκε, μεταμόρφωσε τη μητέρα σε κανονική γυναίκα. Εξομολογήθηκε όμως στον άγγελο:
- Χρειάστηκε να της δώσω μια τόσο δυνατή θέληση, ώστε να νομίζει ότι θα έχει έξι χέρια, τρία ζευγάρια μάτια και ικανότητα αυτοθεραπείας. Αλλιώς, δε θα καταφέρει να εκπληρώσει το καθήκον της.
Ο άγγελος την εξέτασε από κοντά. Κατά τη γνώμη του, αυτή τη φορά ο Θεός είχε επιτύχει. Ξαφνικά όμως πρόσεξε ένα λάθος:
- Αδειάζει. Αναρωτιέμαι, Κύριε, μήπως βάλατε ξανά υπερβολικά πολλά πράγματα σε αυτό το πρότυπο μητέρας.
- Δεν αδειάζει. Αυτό ονομάζεται δάκρυ.
- Και σε τι χρησιμεύει;
- Για να δείχνει χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, θυμό, ενθουσιασμό.
- Κύριε, είστε μεγαλοφυΐα! αναφώνησε ο άγγελος. Ακριβώς αυτό ήταν που έλειπε, για να συμπληρωθεί το πρότυπο.
Ο Θεός πρόσθεσε με ύφος μελαγχολικό:
- Δεν το έβαλα εγώ. Όταν συναρμολόγησα όλα τα μέρη, το δάκρυ εμφανίστηκε από μόνο του.
Ο άγγελος συγχάρηκε πάλι τον Παντοδύναμο κι έτσι δημιουργήθηκαν οι μητέρες.
2η εκδοχή
Όταν ο καλός Θεός δημιουργούσε τις μητέρες, βρισκόταν στην έκτη μέρα συνεχούς δουλειάς, όταν ο άγγελος εμφανίστηκε και είπε: "Παιδεύεστε πολύ με αυτό το δημιούργημα."
Και είπε ο Θεός: " Έχεις διαβάσει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει αυτό εδώ; Πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχο αλλά όχι πλαστικό, να έχει 180 μετακινούμενα μέρη που να μπορούν να αντικαθίστανται, να κινείται πάνω σε χυμένο καφέ και σε άλλα τροφικά κατάλοιπα, να έχει ποδιά που εξαφανίζεται όταν σηκώνεται, ένα φιλί που να θεραπεύει οτιδήποτε από ένα σπασμένο πόδι μέχρι μια ερωτική απογοήτευση, και να έχει έξι ζευγάρια χέρια."
Ο άγγελος κούνησε το κεφάλι του αργά και είπε: "Έξι ζευγάρια χέρια...με κανέναν τρόπο."
"Δεν είναι τα χέρια που μου δημιουργούν προβλήματα," είπε ο Θεός. "Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που πρέπει να έχουν οι μητέρες."
"Αυτά θα υπάρχουν στο στάνταρ μοντέλο;" ρώτησε ο άγγελος.
Ο Θεός έγνεψε καταφατικά. "Το ένα ζευγάρι για να βλέπει μέσα από κλειστές πόρτες όταν αυτή ρωτάει, "Τι κάνουν τα παιδιά εκεί;" όταν ήδη αυτή ξέρει. Το άλλο ζευγάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της για να βλέπει όσα δεν μπορούσε αλλά πρέπει να ξέρει, και φυσικά ένα τρίτο ζευγάρι εδώ μπροστά για να μπορεί να βλέπει πότε ένα παιδί κάνει γκάφες και να λέει, "Καταλαβαίνω και σ' αγαπώ," χωρίς να χρειάζεται να βγάλει λέξη.
"Κύριε," είπε ο άγγελος αγγίζοντας ευγενικά το μανίκι του, "Ξεκουραστείτε τώρα. Αύριο είναι άλλη μέρα.".
"Δεν μπορώ," είπε ο Θεός. "Είμαι πολύ κοντά στο να δημιουργήσω κάτι που μοιάζει τόσο πολύ με μένα. Ήδη έχω κάνει μία πού θεραπεύει μόνη της τον εαυτό της όταν είναι άρρωστη, που μπορεί να ταΐσει μια οικογένεια έξη ατόμων με μια μπουκιά ψωμί και που μπορεί να βάλει ένα εννιάχρονο παιδί να σταθεί κάτω από το ντους."
Ο άγγελος περιτριγύρισε το μοντέλο της μητέρας πολύ αργά. "Είναι πολύ απαλή," αναστέναξε."
"Αλλά και πολύ σκληρή!" είπε ο Θεός με έμφαση. "Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να κάνει ή τι μπορεί να αντέξει μια μητέρα."
"Μπορεί να σκέφτεται;"
"Όχι μόνο σκέφτεται, αλλά μπορεί να λογικεύει και να συμβιβάζει," είπε ο Δημιουργός.
Τελικά ο άγγελος έσκυψε πάνω της άγγιξε με το δάχτυλο του το μάγουλό της. "Εδώ υπάρχει μια διαρροή," είπε. "Σας το είπα, προσπαθήσατε να τοποθετήσετε πάρα πολλά σ' αυτό το μοντέλο."
"Δεν είναι διαρροή," είπε ο Θεός. "Είναι ένα δάκρυ."
"Και σε τι χρησιμεύει;"
"Είναι για χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, μοναξιά και υπερηφάνεια."
"Είστε μεγαλοφυΐα," είπε ο άγγελος.
Ο Θεός κοίταξε μελαγχολικά, "Δεν το έβαλα
analfabitismos.docx | |
File Size: | 788 kb |
File Type: | docx |
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ_Τι πρέπει να γράφω στις προσκλήσεις:
|
ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΛΟΓΟΥ
|
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΠΑΡΤΙ
_
Αγαπημένε μου φίλ........................................................... ..................................................................................... ..................................................................................... ..................................................................................... ..................................................................................... ...................................................................................... ..................................................................................... ...................................................................................... ..................................................................................... ..................................................................................... |
ΕΝΩΝΩ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥΣ
§ Στο πιο κάτω κείμενο έχει μπερδευτεί η σειρά των παραγράφων . Προσπάθησε να βρεις τη λογική σειρά
ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ, Ο ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ Έτσι τους είχε δει κι ο Ερρίκος Ντυνάν την τραγική εκείνη επαύριον της μάχης. Κι ενώ είχε φτάσει εκεί σαν έμπορος κι ενώ ο σκοπός του ταξιδιού του ήταν η εξυπηρέτηση των εμπορικών του συμφερόντων, η ευαίσθητη καρδιά του τα παραμέρισε όλα και πλημμύρισε από αγάπη για τον πάσχοντα συνάνθρωπο. " Όλοι οι άνθρωποι είναι αδέρφια. Γιατί να προξενούν τόσον πόνο ο ένας στον άλλο; Δεν μπορεί να γίνει τίποτε;" Το 1862 κυκλοφόρησε στην Ευρώπη ένα βιβλίο με τον τίτλο "Αναμνήσεις από τη μάχη του Σολφερίνο". Ο άνθρωπος, που έγραψε το βιβλίο - ο Ερρίκος Ντυνάν- δεν ήταν στρατιωτικός, όπως θα μπορούσε να φανταστεί κανένας. Ήταν απλούστατα άνθρωπος με την πιο μεγάλη σημασία της λέξης. Αυτή η κραυγή του πόνου αναπήδησε από τη ζεστή και τρυφερή καρδιά του κι απευθύνθηκε στους γύρω του ανθρώπους. Κι αυτοί, απλοί κι αγνοί άνθρωποι της υπαίθρου, την άκουσαν και την ένιωσαν. Και τρέχοντας δίπλα του εργάστηκαν μαζί του ολόκληρα μερόνυχτα, για να τον βοηθήσουν, ν' ανακουφίσουν και να ενθαρρύνουν τους τραυματισμένους στρατιώτες. Δεν ιστορούσε το βιβλίο αυτό τις στρατιωτικές λεπτομέρειες της μάχης, αλλά τον πόνο, την κακουχία και το μαρτύριο των στρατιωτών, που είχαν τραυματιστεί στη μάχη κι έμεναν ξαπλωμένοι στη γη αβοήθητοι, απροστάτευτοι κι εγκαταλελειμμένοι. Και μολονότι οι στρατιώτες αυτοί ανήκαν σε δύο αντίθετες κι εχθρικές παρατάξεις- των Γάλλων και των Ιταλών από τη μια και των Αυστριακών από την άλλη- το βιβλίο δεν τους ξεχώριζε, δεν τους έβλεπε σαν αντιπάλους κι εχθρούς μεταξύ τους, αλλά τους αντίκριζε όλους με την ίδια συμπόνια |
ΕΝΩΝΩ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥΣ
Στο πιο κάτω κείμενο έχει μπερδευτεί η σειρά των παραγράφων . Προσπάθησε να βρεις τη λογική σειρά
ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ Ο πατέρας έπαιρνε συσσίτιο από την υπηρεσία του και τα δυο παιδιά, η Λέλα κι ο Κωστάκης, από τα σχολεία τους. Ο μισθός του πατέρα εκείνη την εποχή δεν ήταν αρκετός για να τους θρέψει ούτε πέντε μέρες το μήνα. Κι καημένη η μητέρα έπρεπε να βάλει όλη την τέχνη της, για να έχουν πέντε πιάτα φαγητό το μεσημέρι και πέντε το βράδυ. Μεγάλη ήταν η χαρά των παιδιών εκείνη τη μέρα. Στα παιδικά συσσίτια για πρώτη φορά θα μοίραζαν γάλα, που είχε εξαφανιστεί από την Αθήνα πολλούς μήνες. Λίγο έπειτα από την είσοδο των Γερμανών είχε γίνει κι αυτό είδος πολυτελείας. Μα τώρα ευτυχώς έφτασε η πρώτη αποστολή του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού. Σ΄ ένα συνοικιακό δημοτικό σχολείο του Πειραιά ήταν μαθητής κι ο Κωστάκης, παιδί φτωχού υπαλλήλου. Η οικογένειά του είχε υποφέρει πολύ ενάμιση χρόνο από τις στερήσεις. Αφού αναγκάστηκαν στην αρχή να πουλήσουν τα λίγα κοσμήματα της μητέρας, τα περισσότερα έπιπλα και πολλά ρούχα τους, τώρα τελευταία στήριζαν όλες τις ελπίδες τους στα συσσίτια και στις διανομές Το γάλα βραζόταν σε μεγάλα καζάνια στα σχολεία κι όπου αλλού λειτουργούσαν παιδικά συσσίτια. Και τα πεινασμένα Ελληνόπουλα δε χόρταιναν να το ρουφούν με τα μάτια, πριν ακόμη γίνει η διανομή. Τα φασόλια, τα μπιζέλια και το πλιγούρι μόλις τα είχαν συγκρατήσει ως τώρα στη ζωή. Και τα είχαν πια βαρεθεί. Το γάλα όμως θα τους ξανάφερνε το ρόδινο χρώμα της υγείας. |
ΧΩΡΙΖΩ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Þ Στο παρακάτω κείμενο δεν υπάρχουν τελείες . Προσπάθησε να το ξαναγράψεις , βάζοντας τελεία εκεί που χρειάζεται.
Ο ΑΡΧΙΜΗΔΗΣ Ζούσε μια φορά στις Συρακούσες ο βασιλιάς Ιέρωνας η χώρα που κυβερνούσε ήταν πολύ μικρή, αλλά ήθελε να φοράει το ωραιότερο στέμμα του κόσμου φώναξε λοιπόν έναν ξακουσμένο χρυσοχόο και του έδωσε δέκα λίτρες καθαρό χρυσάφι πάρε αυτό, του είπε, και να μου φτιάξεις ένα στέμμα, που να το ζηλεύει κάθε βασιλιάς πρόσεχε, να βάλεις μέσα σ' αυτό όλο το χρυσάφι και να μην το ανακατώσεις με άλλο μέταλλο θα γίνει όπως διατάζεις, είπε ο χρυσοχόος εδώ μου δίνεις δέκα λίτρες καθαρό χρυσάφι σ' ενενήντα μέρες θα σου γυρίσω το στέμμα έτοιμο και θα ΄χει ακριβώς το ίδιο βάρος |
ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗ
του Ευγένιου Τριβιζά Μια μέρα ένας άγνωστος επισκέπτης εμφανίστηκε στα γραφεία μας. Ήταν πολύ μυστηριώδης και κανείς δεν ήξερε τίποτα για αυτόν ,ούτε καν το χρώμα των ματιών του ,επειδή φορούσε πάντα μαύρα γυαλιά και δεν τα έβγαζε ποτέ. Τι χρώμα να ήταν τα μάτια του άραγε αναρωτιόταν όλοι . Άλλοι έλεγαν ότι ήταν πράσινα σαν λάχανα. Άλλοι λέγανε ότι ήταν κίτρινα σαν μαγιονέζα. Άλλοι πάλι λέγανε ότι ήταν εξωγήινος και είχε μάτια σαύρας ή ότι έβλεπε με τα αυτιά του και άκουγε με τα μάτια του . Άλλοι πάλι έλεγαν ότι έκανε διπλή ζωή .Ότι ήταν δηλαδή μποξέρ τα βράδια και τα μάτια του ήταν μαύρα από τις μπουνιές . Μερικοί ισχυριζόταν ότι είχε μάτια αμυγδαλωτά , άλλοι ότι είχε μάτια ασημένια και άλλοι ότι είχε μάτια τόσο διαπεραστικά και επικίνδυνα , που όταν σε κοιτούσαν σε άφηναν στον τόπο. Άλλοι πάλι έλεγαν ότι το βλέμμα του ήταν τόσο ηλίθιο, που είχε κάθε λόγο να το κρύβει. Μερικοί είχαν τη γνώμη ότι , αν και ήθελε να παριστάνει το σκληρό , ήταν στην πραγματικότητα πάρα πολύ ευαίσθητος . Έκλαιγε εύκολα και δεν ήθελε να φαίνονται τα δάκρυα στα μάτια του. Μια μέρα ερωτεύτηκε μια κοπέλα που την λέγανε Αμάντα. Όπου και αν πήγαιναν όμως ό,τι και αν έκαναν ,είτε ορειβασία , είτε κωπηλασία ,είτε χόρευαν , είτε έτρωγαν αυγά , εκείνος φορούσε τα γυαλιά του. Βγάλε , βρε παιδί μου ,τα γυαλιά σου! Του είπε μια μέρα η Αμάντα. Δεν μπορώ να τα βγάλω ,είναι μυστικό ,απάντησε αυτός. Τότε η κοπέλα το’ βαλε πείσμα να δει τα μάτια του. Πώς όμως ; Το σκέφτηκε , το ξανασκέφτηκε και σκαρφίστηκε ένα έξυπνο σχέδιο. Ποιο είναι το σχέδιο που σκαρφίστηκε η Αμάντα; Ποιος είναι ο μυστηριώδης επισκέπτης; Πώς τον λένε; Γιατί φοράει μαύρα γυαλιά ; |
ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ
Οι μικροί εξερευνητές
Είμαι στο χωριό του παππού μου και αποφασίζουμε με τα άλλα παιδιά να πάμε για εξερεύνηση στο ποτάμι που υπάρχει εκεί κοντά. Έχουμε ξεκινήσει από το πρωί αλλά με τη βόλτα και τα παιχνίδια έχει περάσει η ώρα και κοντεύει μεσημέρι. Και να σκεφτείς ότι δεν έχουμε φάει τίποτα από το πρωί. Τι λάθος που κάναμε και δεν πήραμε κάτι μαζί μας. Εκεί που περπατούσαμε βλέπουμε μπροστά μας ένα πανέμορφο περιβόλι με πορτοκαλιές. Έχει ένα μεγάλο φράχτη τριγύρω του και από τα δέντρα που υπάρχουν μέσα κρέμονται μεγάλα ζουμερά πορτοκάλια. Τι να κάνω; σκέφτομαι . Να πηδήσω το φράκτη και να πάρω μερικά ; Kαι αν έρθει ξαφνικά ο ιδιοκτήτης ; Αποφάσισα … |
_ΜΑΘΑΙΝΩ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ
Σου γράφω τα βάσανα μου, παππού. Χθες το αφεντικό με άρπαξε από τα μαλλιά, με τράβηξε στην αυλή και με ρήμαξε στο ξύλο γιατί εκεί που κουνούσα το μωρό με πήρε ο ύπνος. Την άλλη βδομάδα πάλι η κυρά μού είπε να καθαρίσω μια ρέγγα και ’γω άρχισα από την ουρά. Και τότε μου άρπαξε τη ρέγγα και την έτριβε στα μούτρα μου. Και οι καλφάδες του μαγαζιού όλοι με βασανίζουν. Με στέλνουν στην ταβέρνα να πάρω βότκα και με βάνουν να κλέβω το τουρσί του αφεντικού και κείνος με κοπανάει με ό,τι κρατάει στα χέρια του. Όσο για φαΐ, άσ’ τα! Το πρωί ξεροκόμματο, το μεσημέρι κουρκούτι, το βράδυ πάλι ξεροκόμματο. Ούτε τσάι, ούτε λαχανόσουπα, όλα τα περιδρομιάζουν τα αφεντικά.Με βάζουν και κοιμάμαι μπροστά στην πόρτα και όταν κλαίει το μωρό, εγώ δεν κλείνω μάτι, γιατί πρέπει να κουνάω την κούνια. Αγαπημένε μου παππού, για όνομα του Θεού, κάνε μου μια χάρη: πάρε με από δω, πάρε με στο σπίτι, στο χωριό, δεν αντέχω άλλο… Τα πόδια θα σου φιλήσω, όλη μου τη ζωή θα παρακαλώ το Θεό για σένα, πάρε με από δω, γιατί θα πεθάνω… |
_
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ - ΠΡΟΛΟΓΟΣ : Θα μιλήσει για τα βάσανα που περνάει ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ - ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ : αναλύει ποια είναι αυτά τα βάσανα. ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ: μια ευχή , μια προτροπή. η παράγραφος μπορεί και να μην έχει κατακλείδα! |
ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ
|
|
Παιχνίδι με τις λέξεις.
_
«
Η αυλαία ανοίγει »
Χρησιμοποιώντας τουλάχιστο 15 λέξεις προσπαθήστε να δημιουργήσετε μια ιστορία.
( Προσπαθήστε να φτιάξετε παρομοιώσεις , μεταφορές και ωραίες εικόνες).
Χρησιμοποιώντας τουλάχιστο 15 λέξεις προσπαθήστε να δημιουργήσετε μια ιστορία.
( Προσπαθήστε να φτιάξετε παρομοιώσεις , μεταφορές και ωραίες εικόνες).
_Παιχνίδι με τις λέξεις.
_
«
Το μπαούλο της γιαγιάς »
Χρησιμοποιώντας τουλάχιστο 15 λέξεις προσπαθήστε να δημιουργήσετε μια ιστορία.
( Προσπαθήστε να φτιάξετε παρομοιώσεις , μεταφορές και ωραίες εικόνες).
Χρησιμοποιώντας τουλάχιστο 15 λέξεις προσπαθήστε να δημιουργήσετε μια ιστορία.
( Προσπαθήστε να φτιάξετε παρομοιώσεις , μεταφορές και ωραίες εικόνες).
_Παιχνίδι με τις λέξεις.
_
«
Η νύχτα φορά τα καλά της »
Χρησιμοποιώντας τουλάχιστον 15 λέξεις προσπαθήστε να δημιουργήσετε μια ιστορία.
( Προσπαθήστε να φτιάξετε παρομοιώσεις , μεταφορές και ωραίες εικόνες).
Χρησιμοποιώντας τουλάχιστον 15 λέξεις προσπαθήστε να δημιουργήσετε μια ιστορία.
( Προσπαθήστε να φτιάξετε παρομοιώσεις , μεταφορές και ωραίες εικόνες).