ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ <<ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ>>.
Με τον όρο δευτερεύοντα μαθήματα εννοώ την ιστορία, γεωγραφία, φυσική, κοινωνική και πολιτική αγωγή, όλα τα μαθήματα δηλαδή που το παιδί πρέπει να μάθει "απέξω"! Συχνά αυτά τα μαθήματα δυσκολεύουν πολύ τους μαθητές και ειδικά αυτούς που έχουν μαθησιακές δυσκολίες. Γράφω λοιπόν μερικές συμβουλές που εμπειρικά έχω δει ότι έχουν θετικά αποτελέσματα.
1. Καταρχήν ξεχωρίστε τα πιο σημαντικά σημεία του μαθήματος ώστε να εκεί να επικεντρωθεί και ο μαθητής για να μειωθεί λίγο η έκταση των στοιχείων που πρέπει να μάθει. 2. Κάντε ένα σχεδιάγραμμα του μαθήματος, γράφοντας μόνο τα πιο βασικά σημεία του, χρησιμοποιώντας διαφορετικά χρώματα, αριθμούς, βελάκια, σχήματα. 3. Όταν είναι εφικτό, σχεδιάστε μαζί με το παιδί μια εικόνα από το μάθημα. π.χ. Αν η Ιστορία αναφέρεται σε κάποια μάχη, ζωγραφίστε μια σκηνή από την μάχη
ή αν αναφέρεται σε έναν ήρωα, τότε φανταστείτε τον και ζωγραφίστε τον! Δίπλα από τη ζωγραφιά μπορείτε να γράψετε τα σημαντικότερα του μαθήματος. Αυτό μπορεί να γίνει για όλα τα δευτερεύοντα μαθήματα! 4. Μπορείτε επίσης ψάχνοντας στο διαδίκτυο να βρείτε και να τυπώσετε σχετικές εικόνες. Στην Γεωγραφία για παράδειγμα βοηθούν πολύ οι χάρτες. Θα εκπλαγείτε με το τι υλικό μπορείτε να βρείτε αλλά και πόσο θα αρέσει στα παιδιά το μάθημα! 5. Προσπαθήστε να κάνετε το μάθημα διασκεδαστικό! π.χ. Στη Φυσική κάντε πειράματα, στην Ιστορία "ζήστε" στην εποχή που αναφέρεται το μάθημα δημιουργώντας παιχνίδια ρόλων με φανταστικούς διαλόγους εμπνευσμένους πάντα από το μάθημα. Όρεξη να υπάρχει και θα βρείτε πολλά περισσότερα από αυτά που αναφέρω ενδεικτικά. 6. Αν ο γονιός λέει "ουφ πια πάλι Ιστορία"....μην περιμένετε το παιδί να πει "αχ τι ωραία, έχω να μάθω Ιστορία"!! Μεταδώστε στα παιδιά αγάπη και ενδιαφέρον για κάθε μάθημα. Δείξτε στα παιδιά ότι το κάθε μάθημα έχει την αξία του και για πιο λόγο είναι σημαντικό να μαθαίνει.
http://paidagwgos.blogspot.gr
1. Καταρχήν ξεχωρίστε τα πιο σημαντικά σημεία του μαθήματος ώστε να εκεί να επικεντρωθεί και ο μαθητής για να μειωθεί λίγο η έκταση των στοιχείων που πρέπει να μάθει. 2. Κάντε ένα σχεδιάγραμμα του μαθήματος, γράφοντας μόνο τα πιο βασικά σημεία του, χρησιμοποιώντας διαφορετικά χρώματα, αριθμούς, βελάκια, σχήματα. 3. Όταν είναι εφικτό, σχεδιάστε μαζί με το παιδί μια εικόνα από το μάθημα. π.χ. Αν η Ιστορία αναφέρεται σε κάποια μάχη, ζωγραφίστε μια σκηνή από την μάχη
ή αν αναφέρεται σε έναν ήρωα, τότε φανταστείτε τον και ζωγραφίστε τον! Δίπλα από τη ζωγραφιά μπορείτε να γράψετε τα σημαντικότερα του μαθήματος. Αυτό μπορεί να γίνει για όλα τα δευτερεύοντα μαθήματα! 4. Μπορείτε επίσης ψάχνοντας στο διαδίκτυο να βρείτε και να τυπώσετε σχετικές εικόνες. Στην Γεωγραφία για παράδειγμα βοηθούν πολύ οι χάρτες. Θα εκπλαγείτε με το τι υλικό μπορείτε να βρείτε αλλά και πόσο θα αρέσει στα παιδιά το μάθημα! 5. Προσπαθήστε να κάνετε το μάθημα διασκεδαστικό! π.χ. Στη Φυσική κάντε πειράματα, στην Ιστορία "ζήστε" στην εποχή που αναφέρεται το μάθημα δημιουργώντας παιχνίδια ρόλων με φανταστικούς διαλόγους εμπνευσμένους πάντα από το μάθημα. Όρεξη να υπάρχει και θα βρείτε πολλά περισσότερα από αυτά που αναφέρω ενδεικτικά. 6. Αν ο γονιός λέει "ουφ πια πάλι Ιστορία"....μην περιμένετε το παιδί να πει "αχ τι ωραία, έχω να μάθω Ιστορία"!! Μεταδώστε στα παιδιά αγάπη και ενδιαφέρον για κάθε μάθημα. Δείξτε στα παιδιά ότι το κάθε μάθημα έχει την αξία του και για πιο λόγο είναι σημαντικό να μαθαίνει.
http://paidagwgos.blogspot.gr
Εκπαιδευτικό πρόγραμμα για την κλιματική αλλαγή από την WWF Ελλάς
Σε μια πόλη τού μέλλοντος τα ορυκτά καύσιμα στερεύουν, το ηλεκτρικό ρεύμα φτάνει στα σπίτια με δελτίο, οι άνθρωποι δεν μπορούν πια να καταναλώνουν όπως πρώτα. Πώς μπορούμε να επιβιώσουμε σε μια τέτοια συνθήκη; Σε αυτό το σενάριο, με τη μορφή τού εκπαιδευτικού εργαστηρίου «Ταξίδι στην πόλη τού μέλλοντος», τής περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF Ελλάς, καλούνται να απαντήσουν μαθητές και παιδιά όλων των ηλικιών. Η Μαρία Σβορώνου από το WWF εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, πως στόχος τού προγράμματος, που υλοποιείται για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, είναι η εξοικονόμηση ενέργειας και η κλιματική αλλαγή. Ο τρόπος, αναφέρει η κ. Σβορώνου, ένα πρωτότυπο παιχνίδι, όπου οι μαθητές μεταφέρονται νοητά στο μέλλον, όπου τα ορυκτά καύσιμα τελειώνουν. Η πόλη πρέπει να ζήσει και δεν υπάρχουν εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Τα παιδιά πρέπει να σκεφτούν τι τους είναι αληθινά απαραίτητο από όλα αυτά που διαθέτουμε στα σπίτια μας. Μπορούμε να ξεχωρίσουμε, τελικά, τις επιθυμίες από τις ανάγκες μας; Γιατί, όσο κι αν η τεχνολογία μπορεί να προσφέρει λύσεις, αν δεν μειώσουμε, ως ανθρωπότητα, τις καταναλωτικές μας ανάγκες, ο πλανήτης δεν τα βγάζει πέρα. Το οικολογικό μας αποτύπωμα είναι πολύ υψηλό. Δυόμισι πλανήτες χρειαζόμαστε για να καλύψουμε τις καθημερινές μας ανάγκες. Ζητείται από τους μαθητές, λοιπόν, να σκεφτούν κριτικά, να συνδυάσουν πληροφορίες, να αξιολογήσουν εναλλακτικά σενάρια και τελικά να «ζωγραφίσουν» με τη φαντασία τους τη ζωή στη βιώσιμη πόλη τού μέλλοντος. «Υλοποιούμε αυτό που στην περιβαλλοντική εκπαίδευση ονομάζουμε “διασαφήνιση αξιών”», τονίζει η κ. Σβορώνου.
«Η διαδικασία είναι πολύ ευχάριστη, καθότι η εμπλοκή των μαθητών είναι άμεση», επισημαίνει η κ. Σβορώνου. Τους δίνονται πληροφορίες για να κατανοήσουν πόσο ενεργοβόρες είναι οι ηλεκτρικές συσκευές και τα ίδια τα παιδιά με μαθηματικό παιχνίδι μετρούν τις κιλοβατώρες. Προχωρούν σε εμβάθυνση θεμάτων, όπως το φαινόμενο τού θερμοκηπίου, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και να μαθαίνουν να διαβάζουν τις ετικέτες των συσκευών, πόσο ενέργεια εξοικονομούν, αν είναι επιπέδου Α, Β, ή Γ. Πέρυσι, το εκπαιδευτικό παιχνίδι έλαβε χώρα σε 50 σχολεία, ενώ απευθύνεται και σε εκπαιδευτικούς, σαν επιμορφωτικό σεμινάριο, για το πώς να εφαρμόζουν μόνοι τους κάποιες μεθόδους. Φέτος -συμπληρώνει η κ. Σβορώνου- το παιχνίδι καταλήγει σε ένα διαγωνισμό μεταξύ των σχολείων για το πώς μπορούν να εφαρμοστούν ρεαλιστικές αλλά και πρωτότυπες ιδέες για εξοικονόμηση ενέργειας στο σχολείο τους. Οι καλύτερες συνολικά ιδέες θα βραβευτούν με προϊόντα της συλλογής WWF, ενώ το σχολείο, που θα αναλάβει την πιο γενναία πρωτοβουλία εφαρμογής τους, θα βραβευτεί με ένα ψυγείο εξοικονόμησης ενέργειας, για το κυλικείο του. Διαβάστε σχετικά για το πρόγραμμα. πηγή: http://www.energypress.gr Η ποίηση και η λογοτεχνία βοηθούν τον εγκέφαλο.
Όσοι διαβάζουν κλασικά λογοτεχνικά έργα όπως του Σαίξπηρ, καθώς και ποίηση υψηλού επιπέδου, ωφελούν περισσότερο τον εγκέφαλό τους από ό,τι αν διάβαζαν τα διάφορα βιβλία αυτο-βοήθειας, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Λίβερπουλ παρακολούθησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα σε εθελοντές που διάβαζαν έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, ποιήματα του Τ.Σ. Έλιοτ κι άλλων γνωστών λογοτεχνών. Οι επιστήμονες, σύμφωνα με τη βρετανική «Telegraph» διαπίστωσαν ότι όσο πιο απαιτητικά ήταν τα αναγνώσματα, τόσο πιο έντονη ήταν η ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο, βοηθώντας έτσι στην αναζωογόνησή του, στην τόνωση της προσοχής των αναγνωστών και στην καλλιέργεια της ικανότητας στοχασμού (μιας μάλλον ξεχασμένης ιδιότητας στη γρήγορη ηλεκτρονική εποχή μας). Όσο πιο ασυνήθιστες λέξεις, πιο αναπάντεχες φράσεις, προτάσεις με δύσκολη σύνταξη και με βαθιά νοήματα συναντούσαν οι εθελοντές αναγνώστες, τόσο περισσότερο «άναβαν» συγκεκριμένα κέντρα του εγκεφάλου τους, ο οποίος φαινόταν να «ανεβάζει ταχύτητα» για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του βιβλίου. Ιδίως η ανάγνωση έργων ποίησης (που στην εποχή μας φαίνεται να χάνει έδαφος μεταξύ του αναγνωστικού κοινού), σύμφωνα με τους ερευνητές, τονώνει σημαντικά τη δραστηριότητα στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου, το οποίο, μεταξύ άλλων, σχετίζεται με την λεγόμενη «αυτοβιογραφική μνήμη» βοηθώντας έτσι τον αναγνώστη να κάνει αναδρομές στο παρελθόν και να στοχαστεί ξανά για τις δικές του εμπειρίες υπό το φως των όσων διαβάζει. Όλα αυτά, σύμφωνα με τον καθηγητή Φίλιπ Ντέιβις, δείχνουν ότι η ποιοτική λογοτεχνία είναι σαφώς πιο χρήσιμη από τα αυτοδιαφημιζόμενα βιβλία αυτο-βοήθειας, που είναι γεμάτα με απλές πρακτικές συμβουλές προς τους ανθρώπους για να κάνουν τη ζωή τους καλύτερη. «Η έρευνα δείχνει τη δύναμη της λογοτεχνίας να μεταβάλει τις νοητικές διαδρομές, να δημιουργεί νέες σκέψεις και διασυνδέσεις τόσο στους νέους, όσο και στους ηλικιωμένους» όπως είπε. Οι ερευνητές παρακολούθησαν τον εγκέφαλο 30 εθελοντών που σε πρώτη φάση διάβασαν το πρωτότυπο κείμενο διαφόρων έργων του Σαίξπηρ (Βασιλιάς Ληρ, Οθέλλος, Μάκβεθ, Κοριολανός), ενώ σε δεύτερο στάδιο διάβασαν τα ίδια έργα, αλλά σε απλούστερη γλωσσική μορφή. Το πείραμα έδειξε μία σαφή διαφορά στην εγκεφαλική δραστηριότητα ανάμεσα στις δύο φάσεις, καθώς η ανάγνωση του πρωτότυπου Σαίξπηρ τόνωσε σημαντικά την ηλεκτρική δραστηριοποίηση συγκεκριμένων εγκεφαλικών κέντρων, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στην κατανόηση του κειμένου, με το οποίο – αντίθετα με το κείμενο στην καθομιλουμένη γλώσσα- δεν ήσαν εξοικειωμένοι οι αναγνώστες-εθελοντές. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η δυσκολία είναι που εξασκεί την προσοχή και τη συγκέντρωση του νου και, τελικά, την ικανότητα στοχασμού και αυτοπαρατήρησης. Κάτι που δεν μπορούν να κάνουν τα σκοπίμως εύκολα βιβλία αυτο-βοήθειας και γενικότερα η εύπεπτη λογοτεχνία. Οι βρετανοί ερευνητές σχεδιάζουν, μεταξύ άλλων, σε συνεργασία με συναδέλφους τους από το University College του Λονδίνου, μια νέα μελέτη για τις επιπτώσεις της ανάγνωσης λογοτεχνικών βιβλίων σε ασθενείς με άνοια. Πηγή:cretalive.gr Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗΣ
Στην αντίληψη των περισσοτέρων η έννοια τής Γραμματικής έχει συνδεθεί με μια κυμαινόμενη απέχθεια. Άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο με «τραυματικές εμπειρίες» από τον τρόπο που διδάχτηκαν τη Γραμματική στο σχολείο, την θεωρούν ως ένα σύνολο πληκτικών έως άχρηστων πληροφοριών για καταλήξεις, για κλίσεις ρημάτων και ονομάτων, για γένη, για ανώμαλους τύπους ρημάτων, για ονόματα που δεν έχουν ενικό ή πληθυντικό, για ατέλειωτους πίνακες τύπων, για κατηγορίες επιρρημάτων, για παραθετικά επιθέτων κ.λπ. Γενικά πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν πως ανάλωσαν στο σχολείο χρόνο για έναν αχανή φορμαλισμό, για μια τυποκρατία και τυπολατρία, που επινόησαν, επέβαλαν και εφαρμόζουν οι εκπαιδευτικοί (δάσκαλοι και, κυρίως, φιλόλογοι) για να καταξιώσουν το επάγγελμά τους και να δικαιολογήσουν μέρος τής δουλειάς τους, ασκώντας μάλιστα μια μορφή καταπίεσης που σκορπίζει άγχος και απέχθεια. Είναι πολύ λιγότεροι αυτοί που αναπολούν την ενασχόληση με τη Γραμματική, την απομνημόνευση τύπων και την αναγνώριση γραμματικών δομών ή τη λύση γραμματικών ασκήσεων και σεμνύνονται για τις γραμματικές τους γνώσεις και ικανότητες τότε και τώρα. Αλήθεια, δικαιολογείται αυτή η αρνητική τοποθέτηση πολλών έναντι τής Γραμματικής; Μήπως φταίει η ίδια η υφή τού μαθήματος; Μήπως φταίμε εμείς οι δάσκαλοι με τον τρόπο που την διδάσκουμε; Μήπως θυσιάσαμε την ουσία στους τύπους και χάσαμε μαζί –ναι!– τη γοητεία και τη μαγεία τής Γραμματικής; Θα επιχειρήσουμε μερικές νύξεις για το θέμα αυτό.
Τι είναι, πρώτα-πρώτα, η Γραμματική μιας γλώσσας; Τι χρειάζεται; Ε λοιπόν, Γραμματική είναι ο τρόπος που έχει επινοήσει ο άνθρωπος στη γλώσσα για να δηλώνει τις σχέσεις που συνδέουν τις λέξεις μεταξύ τους ώστε να δίνουν νόημα, να εκφράζουν τα νοήματα που θέλουμε να «κοινωνήσουμε» στους άλλους. Ο λόγος μας δεν μπορεί να είναι μεμονωμένες, αποκομμένες, σκόρπιες λέξεις. Οι λέξεις δηλώνουν πληροφορίες («σημασίες») και εξ ορισμού υποχρεούνται να συν-τάσσονται, να συνδέονται ώστε να προκύπτει νόημα. Χρειάζεται λ.χ. ένα υποκείμενο για να ενεργοποιεί ένα ρήμα («το υποκείμενο τού ρήματος») και ένα ή περισσότερα συμπληρώματα τής ίδιας τής σημασίας κάθε ρήματος («τα αντικείμενα τού ρήματος»). Το ίδιο το ρήμα ως ενέργεια ή κατάσταση δεν μπορεί να υπάρξει «στον αέρα»! Χρειάζεται πρόσωπο (υποκείμενο) που το «κινεί», βαθμίδα χρόνου στον οποίο τοποθετείται η ενέργειά του (παρελθόν-παρόν-μέλλον), ποιότητα χρόνου (διάρκεια, επανάληψη, στιγμιαίο), χρειάζεται δήλωση τού βαθμού βεβαιότητας (εγκλίσεις ή «τροπικότητα» τού ρήματος). Όλα αυτά είναι σχέσεις. Αλλά για να πάρουν «σάρκα και οστά», για να δηλωθούν στην επικοινωνία, χρειάζεται να μορφοποιηθούν, να εκφραστούν δηλ. με τύπους, χρειάζονται Γραμματική. Είναι φανερό, λοιπόν, ότι η Γραμματική είναι ένα σύστημα μορφών που έχουν επινοηθεί σε κάθε γλώσσα για να δηλώσουν τις σχέσεις που συνδέουν τις λέξεις μεταξύ τους, τις συντακτικές σχέσεις. Άρα χωρίς σύνταξη δεν υπάρχει γλώσσα και χωρίς γραμματική (τύπους που να δηλώνουν τις συντακτικές σχέσεις) δεν υπάρχει σύνταξη, άρα και γλώσσα. Τελικά, χωρίς τη διπλή αυτή δόμηση τής γλώσσας, τη σύνταξη και τη γραμματική, δεν νοείται γλώσσα. Όταν, λοιπόν, μιλώ για τις πτώσεις λ.χ. των ουσιαστικών μιλώ –αυτό πρέπει να γίνει φανερό– για τον μηχανισμό που έχει επινοήσει η Ελληνική για να δηλώσει το υποκείμενο (η πτώση τής ονομαστικής) και τα αντικείμενα/συμπληρώματα (η πτώση τής αιτιατικής και τής γενικής) τού ρήματος. Όταν μιλώ για τον αριθμό των ουσιαστικών, μιλώ για τον μηχανισμό που έχει πάλι επινοήσει μια γλώσσα, η Ελληνική, για να δηλώνει την πολύ σημαντική πληροφορία στην επικοινωνία αν μιλάμε για ένα ή περισσότερα από ένα πρόσωπα ή πράγματα (ενικός-πληθυντικός). Το ότι η πτώση τού υποκειμένου στην Ελληνική δηλώνεται με μια σειρά καταλήξεων («μορφημάτων» δηλ. ή μορφών: άνθρωπο-ς, εργάτη-ς, παππού-ς, χειμώνα-ς, αεροσυνοδό-ς, κόρη-Ø (χωρίς ς), εργάτρια-Ø, αλεπού-Ø, εικόνα-Ø κ.λπ.) είναι απλώς μια συμβατική τυπολογία που ποικίλλει από γλώσσα σε γλώσσα. Όπως ποικίλλει λ.χ. ότι στην Ελληνική το υποκείμενο τού ρήματος το εκφράζει μια κατάληξη (ένα μόρφημα) που έχει ενταχθεί στο ρήμα γράφ-ω, γράφ-εις…, ενώ στη Γραμματική άλλων γλωσσών εκφράζεται έξω από το ρήμα με αντωνυμία ή με αντωνυμία μαζί και κατάληξη: I write, you write…, ich schreibe, du schreibst…, j’ écris, tu écris… Η μελέτη των γραμματικών δομών και μηχανισμών τής γλώσσας είναι στην πραγματικότητα η μελέτη τού διανοητικού αγώνα τού ανθρώπου να εκφράσει μέσα από ένα σύστημα που επινοεί και συνεχώς καλλιεργεί και μεταβάλλει το πολύ σύνθετο πλέγμα λεπτών νοητικών σχέσεων που συνιστά τον ανθρώπινο λόγο ως έκφραση τού βασικού προνομίου τού ανθρώπου, τού πνεύματος; Το ότι οι ομιλητές τής Ελληνικής αισθάνθηκαν κάποια στιγμή την ανάγκη να δηλώσουν μορφικά (με γραμματικό τύπο) τη λεπτή συντακτική σχέση τής μειωμένης βεβαιότητας τού ομιλητή όταν αναφέρεται σε μια ενέργεια ή κατάσταση που συναρτάται προς το παρελθόν και το ότι έπλασαν γι’ αυτή τη σχέση τη (γνωστή από το σχολείο) «Ευκτική τού Πλαγίου Λόγου», δείχνει ότι η Γραμματική ως σύστημα δεν είναι προϊόν τυχαιότητας αλλά συνειδητών επιλογών, ώστε να αποκτήσει μια γλώσσα τύπους διακριτούς και δηλωτικούς τού πλούτου των συντακτικών σχέσεων. Είναι δε συνειδητή η επιλογή «τής γραμματικοποίησης» μιας γλωσσικής σχέσης γιατί πάντοτε υπάρχει ανοιχτή –και ευκολότερη– η άλλη λύση: η έκφραση τής σχέσης με λέξεις, η «λεξικοποίηση». ΤΟ ΒΗΜΑ: Επιφυλλίδες, σ.51, 4/5/2008 Copyright © 2013 Lexicon.gr |
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ
Το υλικό που έχουμε συγκεντρώσει εδώ μπορεί να χρησιμεύσει για τη διαπολιτισμική αγωγή. Αποσπασματικά ή στο σύνολό του μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αντιρατσιστικά μαθήματα στις τάξεις μας
Ευχαριστούμε τους συναδέλφους από το Σύλλογο Π.Ε. «Παρθενώνας» που μας παραχώρησαν για δημοσίευση το μεγαλύτερο μέρος του υλικού. 1. Μάθε τα δικαιώματά σου… τώρα! Στις 10 Δεκεμβρίου 1948 υιοθετήθηκε η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Ανθρώπινα δικαιώματα: οικουμενικά, πανανθρώπινα, διαχρονικά, θεμελιώδη. Τριάντα άρθρα της διακήρυξης, τριάντα απλές προτάσεις. Δείτε και κατεβάστε την σχετική προβολή παρουσίασης, πατώντας ΕΔΩ! Διαβάστε τα 30 άρθρα της διακήρυξης, ΕΔΩ! Δείτε σχετικό βίντεο στο YouTube, ΕΔΩ! Επισκεφθείτε την (ελληνική) σελίδα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ΕΔΩ! . 2. «Δικαίωμά μου!» Προβολή παρουσίασης με φωτογραφικό υλικό, για αξιοποίηση στην τάξη. Για να την κατεβάσετε, πατήστε ΕΔΩ! . 3. Αερικά & φίλοι: «Διαφορετικοί» (τραγούδι) Το συγκρότημα »Αερικά» είναι μια παρέα από άτομα με ειδικές ανάγκες (ή ειδικές ικανότητες – όπως θέλετε εσείς πείτε το). Στο τραγούδι «Διαφορετικοί» συμμετέχουν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Βασίλης Λέκκας. Για να κατεβάσετε το τραγούδι, πατήστε ΕΔΩ! Για να το δείτε στο YouTube, ΕΔΩ! . 4. Ο ξένος Πρόταση διδασκαλίας με θέμα την μετανάστευση, τον πόλεμο, τους πρόσφυγες και την ξενοφοβία, με αφορμή το βιβλίο της Ε. Χωρεάνθη: Ένας ξένος στην οικογένειά μας». Για να κατεβάσετε το αρχείο, πατήστε ΕΔΩ! . 5. Γκασμέντ Πρόταση διδασκαλίας με θέμα την μετανάστευση, τον ρατσισμό, την ξενιτιά, και άλλα παρόμοια ζητήματα, με αφορμή το βιβλίο του Κ. Μουρίκη: » Γκασμέντ, ο φυγάς με τη φλογέρα». Για να κατεβάσετε το αρχείο, πατήστε ΕΔΩ! . 6. Όταν οι Έλληνες… …ήταν από την πλευρά των μεταναστών. Σύντομο χρονικό μιας από τις πιο μαύρες σελίδες του ελληνισμού της διασποράς: του διωγμού των Ελλήνων της νότιας Ομάχα (1910, Νεμπράσκα, Η.Π.Α.). Για να κατεβάσετε το αρχείο, πατήστε ΕΔΩ! . 7. Αντιρατσιστικό βίντεο Για να το κατεβάσετε, πατήστε ΕΔΩ! . 8. Προσωπικές μαρτυρίες μεταναστών –μαθητών του σχολείου για τους μετανάστες (που λειτουργεί από την ομάδα δασκάλων «Τα πίσω θρανία») οι οποίοι ζουν και εργάζονται στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια. Για να διαβάσετε το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ! . 9. «Ποια είναι η χώρα μου;» Η ιστορία ενός μετανάστη 2ης γενιάς. Για να διαβάσετε το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ! . 10. Παραμύθια από διάφορες χώρες. Για να κατεβάσετε το αρχείο, πατήστε ΕΔΩ! . 11. Παιχνίδια, όπως τα μεταφέρουν οι μετανάστες από τις χώρες τους. Για να κατεβάσετε το αρχείο, πατήστε ΕΔΩ! . 12. Πολυεθνικές γεύσεις και συνταγές. Για να διαβάσετε το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ! . 13. »Δέκα χρόνια ταξιδεύοντας με τους μαθητές μας» 10 χρόνια δράσης της ομάδας «Τα Πίσω Θρανία». Για να διαβάσετε το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ! http://ekpaideytikoiendrasei.blogspot.grhttp://ekpaideytikoiendrasei.blogspot.gr |